Dramatizazioan
istorio bat kontatu behar da pertsonaia batzuen bidez, eta
ezinbestekoak dira hainbat elementu: istorioaren hasiera, korapiloa
eta bukaera. Mateosek (2003) dio istorio ezagun batetik abiatuta
korapilo ezberdinak proposa daitezkeela, eta bukaera ezberdin bat
sortu. Istorioarekin batera, musika ere erabil daiteke gida gisa.
Ezinbestekoa da giroa egokia, lasaia eta ona izatea; partaideen
artean komunikazioa eta parte-hartzea ere nahitaezkoak dira.
Ikasleen ideiak jasotzea eta erabiltzea ere interesgarria litzateke.
Jolas
dramatikoan adierazpena eta sormena lantzen dira,
dramatizazio-jolasak elkarrekintzazkoak izanda, ikaskuntza soziala
eta norberaren portaera lantzen baitira. Dramatizazioa jolasaren
pedagogiaren marko zabalenean kokatzen da. Haurren mundutik
txundigarriena haien aberastasun adierazkorra da (keinuak, begiradak,
jarrerak, tonuak, ahotsak, formak, koloreak, erritmoak, mugimenduak
…) eta adierazpen horiekin egiten dituzten jolas sinbolikoak. Berez
joera horretaz baliatuz, dramatizazioak adierazpen mota guztiak
koordinatzea du helburu: Ahozko adierazpena, gorputz-adierazpena eta
adierazpen erritmiko musikala.
Oinarrizko
tresna gorputza bera da, bere osotasunean. Horregatik,
dramatizazioaren baitan eginbehar bezala ulertzen da gorputza
sentsibilizatzeko jarduerak burutzea: entzumen, ikusmen eta
pertzepzio ariketak, adibidez. Horrek gorputza prest uzten du lehen
ikusten edo sumatzen ez ziren gauzei irekita egoteko. Halaber, modu
fisikoan ere jorratzen dira konfiantza bezalako ezaugarri
psikologikoak. Erlaxaziozko eta konfiantzazko giro bat ezinbestekoa
da jolaserako eta sormenerako.
Jolas-dramatiko
adibide gisa Antzerkia dugu: Txanogorritxu
ANTZERKIA:
TXANOGORRITXU
|
|
ITURRIA
|
Guk
asmatua.
|
HELBURUAK
|
Orokorrak:
Garapen
afektiboa:
Garapen
soziala:
Adimen
garapena:
Garapen
psikomotorra:
·
Funtzio psikomotorrak lantzea: koordinazio dinamiko orokorra,
gorputz eskema …
|
HAURREN
ADINA
|
6 urte
|
PARTAIDE
KOPURUA
|
5
edo 6 pertsona (6 baldin badira bat narratzailea izan daiteke, 5
badira narratzailearena andereñoak edo maisuak egingo du).
|
MATERIALA
|
|
DESKRIBAPENA
|
Antzerkia
egiteak egun edo aste batzuen prestaketa darama. Izan ere,
antzerkia era honetara planteatuko dugu:
Haurrek
beraiek prestatu behar dute eszenatokia, hau da, basoa, ama eta
amonaren etxeak. Etxeak egiteko kartoizko kutxa bat erabiliko
dugu. Kartoizko kutxa zabaldu eta bertan teilatua eta atea margotu
eta leihoak egingo dizkiogu. Leihoetan loreak eta gortinak jarri
ditzakegu (andereño edo maisuaren laguntzarekin). Basoa egiteko
berriz, paper marroia erabiliko dugu, mendiak eta zuhaitzak
egiteko, eta koloretako pinotxo papera hostoak egiteko.
Mozorroak
eskolatik hartuko ditugu.
Antzerkia
antzezteko, irakaslearen laguntzarekin lehenengo egunetan
antzerkia antzezten joango dira eta gutxika-gutxika eta egunak
pasa ahala, errepikapena dela eta, gidoia ikasiko dute, azkenean
buruz jakin arte.
Egun
bakoitzean 5eko edo 6ko talde desberdinak egingo dituzte klaseko
edo taldeko haur guztiek antzerkia egin dezaten.
Antzerkia
egiten den bakoitzean, pertsonaia guztiak nola egin duten
baloratuko dute ikuslegoan dauden haurrek eta nola hobetu
dezaketen esango diete.
|
No hay comentarios:
Publicar un comentario